Simone Engelen & Rebecca Rijsdijk
Binnen het project ‘A Scripted Life’ bepalen schrijvers, acteurs, fotografen, kunstenaars, psychologen en anderen de identiteit van de jonge fotografe. Engelen: ‘Op die dag mag de scriptwriter bepalen wie ik ben, hoe ik me gedraag en wat ik doe. Kan diegene in één dag een transformatie in mijn leven teweegbrengen? En wie ben ik dan, aan het eind van hun dag?’
Rebecca Rijsdijk beleeft samen met Simone een dag uit zoals ze zelf omschrijft “mijn geromantiseerde jeugd”. Het verleden wordt gekleurd door gaten in ons geheugen, de slechte dagen worden verdrongen en de hoogtepunten blijven over omdat daar foto’s van bestaan in het familie album. Wat als jij mijn fam- iliefoto’s in je album had? Wat als je nog één dag kind mocht zijn?
“Shit, hoorde je dat?” zegt R. in een opeens veel dramatischere toon. “M’n moeder is thuis, ik mag hier helemaal niet komen”. “Shit”, herhaal ik en begin te lachen. “Sttt!” Op onze tenen, zakken gevuld met foto’s, klimmen we giechelend weer naar beneden. “Ik heb een idee!” fluister ik, helemaal opgaand in het verhaal. We willen natuurlijk geen huisarrest. “Laten we aan die kant er uit gaan en een rondje lopen, dan zal ze niets door hebben”. Nu moet Rebecca ook lachen. “Je kunt een script bedenken en schrijven, maar dat we ons ook echt weer als kind zouden voelen, dat kun je van tevoren niet bedenken.” We lachen naar elkaar, dan horen we weer een geluid van buiten. “Kom!” fluistert Rebecca en ze dirigeert me naar buiten, weer terug het daglicht in.”
Het hele script en het verslag vind je hier:
