Bij FOTODOK geloven we dat elk kind creatief is. Elk kind heeft het vermogen zich uit te drukken, te experimenteren en zo de wereld te ontdekken. Als educator vind ik het een prachtige uitdaging om elk kind ‘aan’ te krijgen. Te stimuleren om op zijn of haar eigen manier en niveau creatief bezig te zijn. Elke keer is het weer bijzonder om mee te maken dat kinderen zich binnen het tijdsbestek van een uurtje kunnen ontpoppen van schuchtere observator tot professionele verhalenverteller.
Verhalen heeft namelijk iedereen. De één heeft misschien een wat zwaarder rugzakje dan de ander – allemaal zijn ze het waard om gehoord en gezien te worden. Creativiteit ondersteunt het vertellen van een verhaal en geeft kinderen zo een tool om de wereld en vooral zichzelf te onderzoeken. Precies het thema van een serie workshops die FOTODOK afgelopen zomer mocht verzorgen bij de IMC Weekendschool On Tour, getiteld: Dit Ben ik. Deze workshops zijn onderdeel van een langdurige samenwerking tussen FOTODOK en IMC Weekendschool, welke genereus wordt ondersteund door het Kansfonds. Meer mooie plannen staan in de steigers, zoals een nieuwe lessenreeks met de derdejaars over hun toekomstdromen en een gezamenlijke expositie van zowel de Weekendschool als On Tour.
Bij IMC Weekendschool worden kinderen van vluchtelingen en arbeidsmigranten gedurende een jaar begeleid bij een goede en fijne intergratie in het Nederlandse onderwijssysteem. Om dit proces bij te staan is daarnaast ook IMC On Tour opgezet. Buiten gewone schooltijden om worden lessen aangeboden door beroepsprofessionals, waarin de leerlingen kennismaken met beroepen en vakken zoals muziek, poduimkunsten, techniek, geneeskunde en natuurlijk beeldende vorming. Omdat juist creativiteit zo belangrijk is voor deze kinderen.
Dit Ben Ik
Met het thema Dit Ben Ik onderzochten de leerlingen, variërend van negen tot veertien jaar, de vraag: welke dingen maken jou tot wie je bent en hoe kan je dat met beeld overbrengen? Ze begonnen met een interviewen om meer te weten te komen over elkaar. Wat doe je graag? Wat vind je lekker eten? Waar ga je het allerliefst heen om te spelen of chillen? Vervolgens werd er met het maken van portretten verkend op welke manieren je allemaal iets van jezelf in beeld kan stoppen. Sommigen waren geïnspireerd door het werk van Viviane Sassen en maakten gebruik van de natuur in hun portret. Anderen gingen op de foto met een object dat iets vertelt over hun passie of droom voor de toekomst. Een paar wilden liever niet met hun gezicht op de foto en experimenteerden met close-up. Allemaal ontdekten ze dat er veel meer verschillende manieren zijn om een verhaal te vertellen dan dat ze in de eerste instantie dachten.
Een andere opdracht hield in dat de leerlingen elkaar gingen tekenen. Tijdens het tekenen mocht het potlood niet van het papier en mocht je niet op het tekenvel kijken. Vervolgens werd er een zelfportret gemaakt, maar dan met de ogen dicht! Als de eerste spanning (‘Ik kan niet tekenen’) doorbroken is, blijkt juist dat het spelelement en de ‘imperfectie’ tot pareltjes leidt.
Door verschillende invalshoeken te gebruiken, kan uiteindelijk elke leerling zich op zijn eigen manier uitdrukken. Daar heeft tenslotte elk kind recht op. Wat voor rugzakje je ook hebt. Want het verhaal van deze kinderen is nog maar net echt begonnen.
