Over grounding
Grounding, je thuis (gaan) voelen, wat is daar voor nodig? Drie fotografen werken aan dit thema en nemen je mee naar voor hen belangrijke plekken in Utrecht, de stad zonder muren. Met Grounding kijken we letterlijk om ons heen, om te zien waar, hoe en met wie we leven, om onszelf nog dieper in de stad te verankeren.
Drie fotografen die hun verhalen delen zijn: Giya Makondo-Wills, Hanna Hrabarska en Kevin Osepa. Ze gidsen je via een route in Google Maps naar verschillende plekken in Utrecht die voor hen belangrijk zijn. Met beeld en tekst bij de verschillende locaties komen hun verhalen tot leven. Je kan de locaties van de route in je eigen volgorde en je eigen tijd bezoeken.
Onderdeel van de route is het gebouw van de HKU op Oudenoord 700 waar je op de glazen gevel kennis kan maken met de drie fotografen. Bovendien krijgt een foto van Kevin een levensgrote, (semi-)permanente plek op de zijgevel van het gebouw. In komende periode krijgen ook Giya en Hanna op een passende plek in de stad hun eigen fotomuur.
Tips om de kaart te gebruiken
Je kunt op de markers in de kaart drukken,
overzichtelijker is het als je de markers in de legenda gebruikt.
Kijk je op de computer, gebruik dan de fullscreen optie.
(Op mobiel werkt dat juist niet prettig)
Over de makers
Kevin Osepa (1994) groeide op in Curaçao en studeerde fotografie aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Eenmaal in Nederland realiseerde hij zich hoezeer zijn identiteit was gevormd door de spiritualiteit, de rituelen en de cultuur van Curaçao. In zijn werk reflecteert hij op zijn Afro-Caribische identiteit, op zijn generatiegenoten en op de postkoloniale erfenis. Brua, een verzamelwoord voor spiritualiteit, rituelen, geloof, nat uurgenezing en kwakzalverij op Aruba, Curaçao en Bonaire, speelt een belangrijke rol in zijn werk.
Giya Makondo-Wills (1994, UK-ZA / gevestigd in Utrecht) kwam voor de liefde naar de stad en woont in Kanaleneiland. Ze is een fotograaf die kijkt naar identiteit, ras, kolonisatie, de westerse blik en machtssystemen. Giya werkt daarnaast als docent Documentaire Fotografie aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten Den Haag (KABK).
Hanna Hrabarska (1987) is een Oekraïense fotografe, journaliste en docente fotografie. Voor de oorlog in Oekraïne runde ze een kleine portretstudio in het centrum van Kiev en toerde ze de wereld rond met muziekbands en techno-dj’s. Ze vluchtte met haar moeder naar Nederland toen de oorlog begon in februari 2022 en kwam terecht in Austerlitz: “We hebben in Nederland onze nieuwe plek gevonden, maar we zijn nog steeds bezig onze nieuwe identiteit te vinden. Ik had me nooit kunnen voorstellen dat ik een oorlogsvluchteling zou zijn. Is het een tijdelijke status? Of is het een etiket? Waarom schaam ik me? En wat zou ik in plaats daarvan moeten voelen? De ochtend na ons vertrek uit Kryvyi Rih begon ik ons verhaal te filmen in de vorm van een visueel dagboek. Ik blijf hier in Nederland filmen, tot ik antwoorden vind.”
