Wat betekent het als je jezelf als beeldmaker moet ontwikkelen in een wereld die al 1,5 jaar in het teken staat van beperkingen? Hoe kun je belangrijke beeldverhalen delen met anderen in tijden van en na corona? En hoe financier je dat? Het ondersteunen van opkomende beeldmakers, waaronder fotografen, is belangrijk om onszelf te blijven voeden met nieuwe perspectieven.
FOTODOK’s talentprogramma Lighthouse biedt daarom 10 opkomende fotografen de mogelijkheid om bijzondere ideeën uit te werken tot een overtuigend projectplan. Alle 10 hebben ze een flinke portie motivatie én affiniteit voor maatschappelijk urgente thema’s. Een half jaar lang worden ze op inhoudelijk, praktisch en financieel vlak geholpen door een grote groep experts uit het werkveld, het team van FOTODOK én elkaar. Alle deelnemers krijgen feedback op hun visuele en tekstuele projectvoorstellen en krijgen de unieke mogelijkheid om hun projecten te pitchen aan experts, fondsen en nieuwe samenwerkingspartners.
De jury van deze 3e Lighthouse editie bestaat uit drie fotografen en vorige deelnemers van het Lighthouse programma: Michelle Piergoelam, Ilias Bardaa en Naomi Kok. Ook zijn hoofd talentprogramma bij FOTODOK Lisanne van Happen en directeur van FOTODOK Femke Rotteveel onderdeel van de jury in deze editie.
Er zijn 30 inzendingen binnengekomen, allemaal beeldmakers die de wereld een beetje beter willen maken met wat ze doen. Zelfs tijdens het leven in een pandemie of misschien wel dankzij deze periode, zijn ze nu bijzonder gemotiveerd om een nieuwe stap te zetten in hun makerschap. De uiteindelijke selectie is samengesteld met als doelstelling dat de groep meer is dan de som der delen. Het gaat uit van de diverse talenten van de makers met de intentie dat iedere maker een bijdrage kan leveren aan het programma en hij/zij/hen er tegelijkertijd ook iets voor terug krijgt. De jury heeft alle vertrouwen in deze groep makers en viert de verscheidenheid aan achtergronden, thematieken, strategieën, culturen en visuele beeldtalen die deze Lighthouse editie samenkomen. Alle makers zijn allereerst geselecteerd op basis van motivatie, maar natuurlijk is ook gekeken naar artistieke kwaliteit en professionaliteit.
De jury vindt de focus van Rens de Vries op de overvloed aan media en de invloed daarvan op de mens zeer relevant en vindt zijn experimentele technieken om dat te visualiseren inspirerend. Lena Holzer is met haar achtergrond in grafisch ontwerp en product ontwerp relatief nieuw in de wereld van fotografie. Haar visie op de waarde van samenwerkingen en uitwisseling wordt zeer gewaardeerd. Peter Pflüger richt zich in zijn werk op intergenerationele trauma’s en familiegeheimen. Hij weet persoonlijke verhalen universeel te maken. Daniël Lokerse onderzoekt hoe we als maatschappij omgaan met verlies en afscheid. Opvallend is hoe moeiteloos hij lijkt te bewegen tussen diverse media waaronder een videogame, animatie, found-footage en fotografie. De jury steunt Marvel Harris in zijn wens om actief deel te nemen aan een meer inclusieve en begripvolle wereld, en waardeert hoe hij fotografie inzet om zijn eigen complexe identiteit te begrijpen. Katharina Siegel heeft de jury geboeid vanwege haar achtergrond in sociologie, antropologie en filosofie. In haar visuele werk komt ook haar grafische invloed naar voren. Chris Becher kijkt in zijn werk kritisch naar klassenverschillen. De jury waardeert zijn drive om nieuwe perspectieven te bieden om tegenwicht te bieden aan de dominante academische blik. Nastassja Nefjodov maakt werk waarin ze geïnspireerd wordt door familieverhalen. Vaak gerelateerd aan oorlogstrauma’s en vraagstukken over identiteit waarin politiek invloed uitoefent op het persoonlijke. Mirre Korevaar-Wijnja maakt werk over nationale identiteit, sociale (familie)banden en uitsluiting. De jury ziet de integriteit waarmee ze haar onderwerpen benadert als een grote kracht. Sana Mulay richt zich met haar werk op migratie en identiteit en geeft daarmee een nieuwe blik op het verleden, het heden en de toekomst.
