Op woensdag 8 juli organiseert FOTODOK het eindexamenevent Take Off. Een dag waarop alle afstudeerstudenten afkomstig van Nederlandse documentaire fotografie opleidingen de mogelijkheid krijgen om hun eindexamenwerk online te pitchen aan experts uit het veld – waaronder curatoren, beeldredacteuren, galeriehouders en uitgeverijen.
Normaal gesproken maken fotografiestudenten rond deze periode een eindexamenexpositie waarin hun werk zichtbaar is voor publiek en (fotografie)experts uit het werkveld. Omdat dat nu niet kan, biedt FOTODOK je met Take Off toch de mogelijkheid om eindexamenprojecten en experts uit het werkveld bij elkaar te brengen.
Aan Take Off doen onder andere studenten mee van de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten Den Haag, AKV | St.Joost in Breda, Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, Willem de Kooning Academy Rotterdam en Nederlandse Academie voor Beeldcreatie.
Tijdens Take Off krijgt iedere student 5 minuten de tijd om zijn/haar afstudeerproject te presenteren (mag zowel in Engels als Nederlands) aan de experts. Als expert kun je de pitches bekijken, maar niet direct reageren. De website van FOTODOK dient daarna als verzamelplaats voor het afstudeerwerk en de contactgegevens van deze makers, zodat experts achteraf eenvoudig in contact kunnen komen met alle kunstenaars.
Waar en wanneer?
Take Off vindt plaats op 8 juli om 13:00 via Zoom.
*De visuele identiteit voor Take Off is ontwikkeld door grafisch vormgever Justin Kessen in samenwerking met sQuare Amsterdam.
Lijst deelnemende experts Take off
Caroline O’Breen | Galerie Caroline O’Breen |
Ruben Lundgren | Fotograaf en curator in China |
Maarten Schilt | Schilt Publishing & Gallery, Director |
Reinout van den Bergh | Curator Breda Photo |
Sybren Kuiper | Grafisch vormgever – SYB |
Fleurie Kloostra | Programmeur Visual Arts – Melkweg Expo |
Lise Straatsma | Photographer – Image editor at De & The Correspondent |
Nicole Robbers | Beeldredacteur bij o.a. NRC, 360 Magazine, Hollandse Beelden. |
Pablo Lerma | Founder Meteoro Editions. |
Marga Rotteveel | Docent AKV|St.Joost + oprichter Docking Station |
Iris Sikking | Docent AKV|St.Joost + zelfstandig curator |
Ana Zibelnik | assistant curator/researcher. |
Marc Prüst | Zelfstandig Curator |
Isabelle van Hemert | Beeldredacteur De Correspondent |
Sterre Sprengers | Creatief adjunct hoofdredacteur De Correspondent |
Anne Bloemendaal | Eigenaar Flowerdales en Flowerdales Agency, kracht van rotterdam |
Maureen Marck | FOAM Magazine / boekinkoop |
Mirjam Kooijman | Curator FOAM |
Karin Krijgsman | Opleidingscoördinator Fotografie & Film AKV|St.Joost |
Dieuwertje Komen | Coördinator en stagebegeleider Fotografie en Film AKV|St.Joost |
Hannah Hagen | Project manager, fondsenwerver en beeldredacteur |
Karin Arink | Opleidingscoördinator Fotografie WdKA |
Ksenia Gaiaeva | Docent WdKA |
Willem Popelier | Docent WdKA |
Jet van Schie | Docent WdKA |
Rob Hornstra | Opleidingscoördinator Fotografie KABK |
Lotte Sprengers | Opleidingscoördinator Fotografie KABK |
Stefanie Gratz | Afdelingshoofd HKU |
Yaya Pelupessy | Begeleidend docent afstudeerders HKU |
Kim Knoppers | Curator FOAM |
Claartje van Dijk | Hoofd tentoonstellingen bij FOAM |
Hinde Haest | Curator FOAM |
Femke Lutgerink | Zelfstandig Curator |
Jenny Smets | Zelfstandig Curator en foto editor |
Anne Ruygt | Junior conservator fotografie in het Stedelijk Museum |
Ruud de Jong | Directeur Fotoacademie Amsterdam |
Zhenia Sveshchinskaya | Hoofd fotografie Rietveld Academie |
Yara van der Velden | Beeldredacteur bij De Correspondent |
Rob Wetzer | Zelfstandig curator en werkzaam bij De Correspondent |
Lotte Klösters | Manager Galerie FOAM |
Jasper Bode | Directeur van The Ravestijn Gallery |
Guinevere Ras | werkt momenteel mee aan de Eregalerij als junior curator |
Daria Tuminas | curator bij FOTODOK |
Narda Van ‘T Veer | Agent and Founder at Unit c.m.a. & Founder of the Ravestijn Gallery |
Marcel Sturing | Gallery Assistent The Ravestijn Gallery |
Walter Costa | Havaiana Papers, Co-founder |
Delphine Bedel | META/BOOKS, Director |
Amelie Schule | Projectcoordinator FOAM |
Merel Bem | Volkskrant |
Annelies Reijnders | Liefhebber |
Programma deelnemende studenten Take off
Zoë Zandwijken – Nederlandse Fotovakschool
Saudade
Met dit project ga ik op zoek naar meer grip op mijn eigen identiteit. Ik ben in Nederland opgegroeid met een Nederlandse moeder en een Arubaanse vader. Door contact te leggen met mensen die ook deze dubbelbloed identiteit hebben en met ze in gesprek te gaan, kan ik meer inzicht krijgen in hoe zij dit ervaren. Het project uit zich in portretten met ondersteunende sfeerbeelden die voor mij nostalgie en verlangen naar deze onbekende wereld uitdrukken. Het is een verhaal over gemeenschap, representatie, trots en verlangen. Maar hoofdzakelijk is het een liefdesbrief aan mijn roots.
https://www.zoezandwijken.com
Karin Veenendaal – Nederlandse Academie voor Beeldcreatie (Photographic Design)
Afslag Knooppunt
Mijn zesdelige examenserie Afslag Knooppunt gaat over de wereld achter het bekende blauwwitte knooppuntenbord. Een verkeersbord waar je op de snelweg vaak gedachteloos met 100 km per uur aan voorbijraast. Sommige punten zijn overbekend. Anderen vallen op door hun exotische namen. Maar waar verwijzen de borden naar? Waar ligt hun oorsprong? En vooral: wat is er te beleven in de wereld achter het knooppuntenbord. Met Afslag Knooppunt geef ik het vanzelfsprekende, het alombekende een gezicht. Het is een uitnodiging aan de kijker om niet langer door te razen, maar samen met mij het onbekende te ontdekken.
karin.veenendaal@gmail.com
Zoë Sluijs – AKV|St. Joost
(what happened when) I stopped pretending to know
Mijn fotoserie van geannexeerde beelden, verbeeld een mislukte poging om de wereld te begrijpen. Hiermee probeer ik grip te krijgen op hoe we ons verhouden tot ons eigen onbegrip. De serie is onder te verdelen in 3 fase, die ik zelf heb doorgaan tijdens dit project. Hierdoor krijgt het project een meta laag en vormt zich een structuur in de warpoel aan pogingen. zoesluijs@hotmail.com
Yara Jimmink – Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten, Den Haag
When Summer Became Winter
Due to the unstable politics in Indonesia, my grandparents and mother migrated to Holland in 1961. The mass migration of Indonesian families to Holland has resulted in a dual transition. Two worlds slowly merged into one; the Indonesian and Dutch culture intertwined. Since both my grandparents passed away, my 92-year-old great-uncle ‘oom Ka’ handed his memories over to me. I visualized his memories and combined with my family archive I tried to get a better understanding of my family’s heritage and how my story carries a larger collective history.
yjimmink@gmail.com
Willemijn Heldoorn – HKU
A Memorial of something that never happened
A Memorial of something that never happened is een project over afscheidnemen en achterblijven. Het werk is ontstaan vanuit het gevoel dat de symboliek bij Nederlanse begrafenisrituelen niet aansluiten bij hetgeen waar ik behoefte aan heb tijdens rouw. Daarom werk ik met materialen die dat wel doen zoals textiel, klei en gips. In het boek zijn zowel fotografische, als ruimtelijke afdrukken van handen te zien, zonder dat de mens volledig aanwezig is. De afdrukken zijn als artefacten van een archeologische opgraving, waarvan de afdruk iets zegt over de tijd en handeling van een nieuw ritueel en het gevoel van verlies.
willemijnheldoorn@hotmail.com
Suzanne Schols – Royal Academy of Art, The Hague
POLITE FICTIONS Behind the public face of diplomatic gifts
Polite Fictions is a project about international relations, diplomacy, social conventions and transparency. It comprises a collection of still lifes, photographic drawings, found footage and a bureaucratic paper trail.
In contrasting that which is seen in the public eye and that which happens behind the scenes, the work uncovers the paradoxes of diplomatic gift exchange and portrays a system built to avoid conflict and secure interests.
suzanneschols@gmail.com
Sterre Otten – Hogeschool voor de Kunsten Utrecht
Miss Moraaa
Miss Moraaa is een documentaire project over Bram (20) waarin ik zijn leven en al zijn avonturen die hij mee maakt als jonge kunstenaar fotografeer. Het laat zien hoe Bram zijn identiteit onderzoekt door het maken van expressieve kleding, attributen en producten. Alles wat Bram ontwerpt is op zijn eigen lichaam ontworpen, zodat hij het gelijk kan dragen tijdens shows wanneer hij in de huid kruipt van Miss Moraaa. Dit is zijn alter ego en vormt de basis voor al zijn ontwerpen. Hij probeert hierin een voorbeeld te vormen voor andere jongeren die opzoek zijn naar hun identiteit.’
sterreotten@live.nl
Stan Heerkens – Royal Academy of Art, The Hague
Made in Brabant
An old proverb in Brabant says: “enter via the back door, there’s the carnival”. This refers to the fact that, family, friends, acquaintances, even strangers enter through the back door. Only the law enforcers and tax authorities ring the doorbell at the front door. Without a clear means to improve their socioeconomic situation, the long-neglected population of Brabant has sought innovative ways of making money. Though not necessarily illegal, these “back door” activities avoided governmental oversight and revealed that whether they violated the law was seen as a secondary matter. It is thus that the people of Brabant are known for their innovation and their enterprising spirit. Over time, driven by profit some enterprises sank further into criminal activity. With more money, more violence was quickly involved. Yet, the culture of silence often triumphs, and this industry remains largely invisible. Over the last two decades, Brabant has grown into the drug barn of Europe and is known worldwide for its xtc pills. The outside area, which is accessible to nature lovers and hikers during the day, turns into the practice area of drug criminals and shady figures at night. In Made in Brabant I aim to show how the cosy and warm province of Brabant is interwoven with the hidden and violent industry of synthetic drugs.
Stanheerkensfotografie@gmail.com
Silvy Crespo – Royal Academy of Arts of The Hague
The Land of Elephant
This is a story about exploitation and resistance in the land of the white gold, and it begins with the mountains. It is said that hidden underneath the grey rocks of the Barroso mountains is a precious silvery white metal.
Aware of the irreparable damages that the mining of the resource would cause to the landscapes and groundwater supplies, the inhabitants of the region refuse to see mineral rights signed away to foreign corporations in the interest of fast but ephemeral profits. Portugal is Europe’s largest reserve of lithium. Due to a growing demand, it launched an international auction of lithium exploration licenses. The promises of the past are the lies of today: creation of employment and economic growth. But who could fail to read the sermon in the rocks of Barroso? Who could think that an open pit mine could guarantee ecological salvation when between the mountains, the ruins of the mining past stand still, traces and omens of pillaged resources and duped aspirations?
s.amorim.crespo@gmail.com
Sabine Rovers – Royal Academy of Arts of The Hague
Cowboy Kees
An intimate story about a Dutch cowboy, Kees, who failed to fit into society and finally chose to live what he believes. A simple life, in search of freedom and a closer connection to nature. For Kees, being a cowboy is not only about wearing a cool hat and leather boots, it’s about the lifestyle that it represents.
sabinerovers@gmail.com
Rosalie van der Does – Nederlandse Academie voor Beeldcreatie
Opslag verliefd
In mijn afstudeerproject neem ik de kijker mee in de wereld van de Nederlandse garagebox. Deze zijn na de oorlog massaal gebouwd om de auto in te parkeren maar hebben door de jaren heen andere functies gekregen. In mijn serie onderzoek ik wat mensen momenteel met deze ruimte doen. Op een esthetisch plezierige en consistente manier laat ik zien hoe een klein stukje van de Nederlandse grond gebruikt wordt door de bevolking, bijvoorbeeld als opslag, werkplaats of de zogenoemde ‘mancave’.
rosalievanderdoes@hotmail.com
Roeland Lenoir – Hogeschool voor de Kunsten Utrecht
No legs to ground us, on the bottom that shifts with every wave
Kunnen we in ons leven spreken over controle, over iets? Voor mij voelt het alsof we allemaal maar aan het dobberen zijn op de stroming van ons dagelijkse leven om af en toe overspoeld te worden door een grote golf, gedesoriënteerd weer boven te komen en dan geen enkele controle hebben over wanneer de volgende golf komt. Dit is hoe ik het leven zie, een reeks aan golven die mij overspoelen waar ik geen controle over heb. In mijn project verbeeld ik dit door mensen te fotograferen die impact hebben op hoe ik het leven ervaar, deze mensen vormen herinneringen of momenten die voor mij belangrijk zijn. Ik combineer mijn fotografie met poëzie die ik zelf schrijf over de gevoelens van onmacht die ik ervaar.
roeland.lenoir@gmail.com
Asya Zhetvina – MA Photography and Society; Royal Academy of the Arts
Trustwhynot
My project takes the form of a play containing of six scenes. Each scene consists of an interview with a famous person from the photography industry. The play starts with a serious topic of photojournalism, interviewing Lars Boering, the director of World Press Photo. The final scene ends with a speculative interview with my future self, five years after graduation. In between, I have dialogues with the son of the photographer of the Loch Ness Monster, Martin Parr, Antoine D’Agata, and Joan Fontcuberta. In this play, I address the pervasive assumption of photography as proof. There is fantasy in documentary, and truth in fiction if you can tell the difference.
azhetvina@gmail.com
Robin Wagenaar – Nederlandse Academie voor Beeldcreatie
Other Ways
In deze documentaire portretserie ben ik van februari tot juni 2020 opzoek gegaan naar mensen die kiezen voor een alternatieve manier van leven. Terug naar de oorsprong, simpel en overzichtelijk. Vanuit een bescheiden, maar nieuwsgierige houding ben ik in contact gekomen met verschillende mensen en hun verhaal. Ik mijn beelden vind ik belangrijk dat de authenticiteit van de mensen spreekt, dit zie ik als de bron waaruit mijn beeldtaal kan ontstaan.
robin.wagenaar@outlook.com
Pippilotta Yerna – royal academy of art, the hague
She is the canary in the coalmine of a dying empire
Losing a parent. What could it look like? A crash? A crime? An accident? Slow or fast? I hereby present my mom – she stars in her own death scene – and myself: the daughter who is looking for the best possible death. Could it be possible to die together someday, I wondered. Controlling the inevitable: it may seem impossible. However, by attempting to, we may be able to cope with what we fear most. As a daughter and a photographer, I had the opportunity to master the narrative by placing death on a stage, surrounded by various elements that could interfere with the way my mother might die. Fear and shock linger around like two actors who both want the lead role. And the world as we know it today functions as the décor. It gives me the idea that I am a snake charmer who controls the danger by letting my mom die over and over again. Until we reach the grand finale and ‘control’ itself can be bitten by one of the snakes.
pippilottayerna@hotmail.com
Petra Kroon – Fotoacademie Amsterdam
No sex, no glory – On the importance of sexuality in a long term relationship
Dit verhaal gaat over liefde, over relaties, over lange relaties om precies te
zijn. En over seks. Want volgens mij horen die twee bij elkaar: een
liefdesrelatie en seks. Maar als je de media moet geloven, is dat een sprookje. Dit verhaal is mijn zoektocht naar het belang van seks in een lange relatie. Een wetenschappelijke en sociale zoektocht. Want ik ben al 28 jaar samen met partner P. Maar van uitgedoofde passie is bij ons geen sprake . Ben ik the odd one out? Of erger: oversekst? Anders geformuleerd: hoe belangrijk is dat eigenlijk, seks in een lange relatie?fotosvanpetrakroon@gmail.com
Oscar Schenk – Willem de Kooning Academy
ff buurten
ff buurten is een boek waarin ik uit kom voor mijn geschiedenis met suïcidale gedachten, depressie en eenzaamheid, met als doel de conversatie te starten omtrent deze onderwerpen en het taboe te verlichten voor mannen om kwetsbaar te zijn. We moeten meer praten. En ik begin wel.
schenkoscar@gmail.com
Novi Zijlstra – Fotovakschool Amsterdam
Achter de kloostermuren
Mijn tante is een non en woont in het klooster samen met haar medezusters. Ik ben altijd al nieuwsgierig geweest naar hun leven. In mijn afstudeerproject breng ik het kloosterleven anno 2020 in beeld, een tijd waarin het bruist van de technologische ontwikkelingen, de wereld steeds moderner wordt en het geloof langzaam afneemt. Wat betekent dit voor het kloosterleven en hoe gaat het kloosterleven mee met de tijd?
novi@ziggo.nl
Nina Schollaardt – Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten.
Slagters en Slagers (NL)
Vlees is iets wat een belangrijke rol speelt in onze cultuur, toch ervaren we de productie van vlees zelf niet. In onze consumptie cultuur brengt de consument de werknemers in de vleesindustrie in een situatie waarin ze moeten werken in massaproductie terwijl ze tegelijkertijd voor hun werk worden verweten. Het portretteren van slagers en slachters met hun favoriete stuk vlees bracht inzicht in de relatie die werknemers hebben met de dode dieren. Ze dragen het product van hun vakmanschap, werk dat hun trots maakt. Dit is wat ze doen voor de kost, hier verdienen ze hun geld mee.
ninaschollaardt@hotmail.com
Nienke Coumou – Fotovakschool
Seahaven
Mijn fotoserie gaat over het vakantiepark Cape Helius, dit is een park in Hellevoetsluis dat er Amerikaans uitziet en daardoor kunstmatig lijkt. Het park lijkt dan ook op de wijk uit de Truemanshow vandaar de naam Seahaven. In dit park worden Bulgaarse immigranten geplaatst die op de Maasvlakte werkend, met deze serie wil ik een kijkje geven in hun leven op dit park en het contrast tussen het park en de gastarbeiders.
nienkecoumou@outlook.com
Nathalie van der Straten – Folkersma – HKU
Resurrecting Foods
Toen felroze uitlopers uit mijn aardappel in mijn keukenkast groeiden, realiseerde ik me dat er een wereld achter groenten bestaat die ik niet goed ken. Een wereld waarin groei centraal staat. Dit groeiproces ben ik gaan onderzoeken in mijn zelfgemaakte laboratorium. Vanuit een wetenschappelijk, religieus en beeldend perspectief.
folk_na@hotmail.com
Naomi Kok – Nederlandse Academie voor Beeldcreatie
Der Himmel Auf Erden
Der Himmel Auf Erden gaat over de gevolgen van een groot familiegeheim. In 1952 ontsnapt Herbertus Bikker uit gevangenis de Koepel in Breda. Terwijl Herbertus in vrijheid leeft ondervinden zijn kinderen de last van zijn daden. Zijn kinderen beschouwen hun verleden en relatie tot Bikker als een familiegeheim. Een geheim dat al drie generaties in stand wordt gehouden. Generaties later voelt de familie zich nog verantwoordelijk voor de daden van Herbertus. Ik maak zelf deel uit van generatie drie.
naomi-kok@outlook.com
Nadine Renee Borst – HKU
In Superposition
Als ik het niet kan zien, kan ik er dan op vertrouwen dat het wel bestaat?’
Deze vraag vormt de start van een beeldend onderzoek naar de delen van mijn lichaam die ik niet met mijn eigen ogen kan zien. Mijn onderzoek is vooral gebaseerd op nieuwsgierigheid, associaties en intuïtie. Die elementen worden versterkt door de overtuiging dat het stellen van vragen of stellen van doelen niet alleen dient om antwoorden te krijgen of conclusies te trekken, maar ook vaak als reden om te beginnen. In Superposition is een beeldend onderzoek naar de rug die ik niet kan zien en de draagkracht die ik niet kan voelen. Het gaat over (blindelings) vertrouwen, de kwetsbaarheid van de huid en het zoeken naar controle over het oncontroleerbare.
nadinereneeborst@gmail.com
Anne Bergman – AKV|St. Joost
How to Build a Mountain: a Framed Reality
How to Build a Mountain is een visueel onderzoek naar hoe de perceptie van het berglandschap is veranderd door nieuwe technieken in de fotografie en de daarmee gepaarde veranderingen in onze relatie tot de berg. Ik onderzoek hoe de mens door middel van fotografie, onze blik op de sublimiteit van het berglandschap heeft veranderd. Was de berg ooit een heilige en sublieme plek, is het nu een plek waar de mens en zijn sporen niet meer weg te denken zijn. Hoe is dit zo gekomen? Wat is de rol van het medium fotografie in deze veranderingen? En hoe ziet de toekomst eruit, zal de mens in staat zijn de sublieme ervaring zelf te kunnen creëren of neemt het berglandschap terug wat wij van haar hebben afgenomen?anne.bergman79@gmail.com
Mieke Hessels – Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten.
‘Song for ourselves’ ‘and for everybody else’.
Mijn project gaat over mijn opgroeien in de uiterst gesloten setting van een zeer gewelddadig gezin waarin fysiek en seksueel geweld gepaard gingen met verwaarlozing en uitsluiting van elk aspect van de wereld. In dit gezin zijn zowel de vader als de moeder dader. Mijn serie bevat een impressie van de gevolgen van deze jeugd en tekeningen van zaken die niet gefotografeerd konden worden.
miekehessels@telfort.nl
Michelle Piergoelam – Royal academy of Art, The Hague
The untangled tales
Once upon a time, long ago… Tales about a tricky spider were told that everyone could hear, but not everyone could understand. These stories enabled slaves to share their thoughts without the slaveholder knowing what was actually meant. In a similar way, the Angisa’s worn by women were not only beautiful headkerchiefs: their intricate folds contained hidden stories and wisdoms that could only be read by those who had learned to. Through memories and imagination, ‘The untangled tales’ visualizes the stories of the Anansi storytellers and the Angisa-folders, and the ways in which these traditions allow us to glimpse at the years of slavery.
info@michellepiergoelam.com
Daan Russcher – HKU
A threefold experience of spaces
A threefold experience of spaces vindt de basis in een plek die ik vaak passeerde en die mijn aandacht trok vanwege zijn kille en rauwe karakter: het industriële randgebied van de stad Utrecht. Het was echter ook een plek die ik altijd vluchtig tot mij nam en waarvan ik de banale kenmerken nauwelijks op mij liet inwerken. In mijn werk focus ik op materiële fragmenten die voor mij kenmerkend zijn in de manier waarop de fysieke ruimte zich in dit periferische gebied aan mij vertoond. Ik creëer mijn eigen fragmenten en in fotografisch beeld haal ik objecten uit de oorspronkelijke context en verplaats deze naar andere ruimtes. In dit proces veranderd de schaal en materialiteit van het werk en de objecten, en ontstaat een spanning tussen werkelijkheid en niet werkelijkheid.
daanrusscher@live.nl
Mei Oele – Willem de Kooning academie
De opgraving van ons verdriet
Mijn opa is Indonesisch en is opgegroeid in een interneringskamp. Na zijn bevrijding is hij samen met zijn familie naar Nederland verhuisd, en hebben ze hier hun leven opgebouwd. Zij hebben zich zo ver mogelijk aangepast, met het gevolg van het verliezen van hun eigen cultuur. Ik heb mijn familie altijd als Nederlands beschouwd. Dit project was gestart met de
zoektocht naar hun verleden, maar dus ook de zoektocht naar mijn eigen identiteit. Dit project bestaat uit een scriptie, en een installatie waarin een film te zien is.
M.oele@ziggo.nl
Marjolein Schrurs – AKV. St.Joost Breda
Mijn Buurman en Ik
Hoe verhoudt men zich tot elkaar in een grote stad? Ieder individu lijkt zijn of haar eigen veilige plek te willen creëren. Ik ben geboren in een klein dorp, daardoor is het voor mij onwennig om zo dicht op elkaar te leven zoals ik dat nu in de stad doe. In mijn project ‘Mijn Buurman en Ik’ fotografeer ik mijn verschillende ‘buurmannen’. Daarmee verwijs ik naar alles wat mijn buurman zou kunnen zijn.
marjoleinschrurs@hotmail.com
Manon van Roosmalen – De Nederlandse Academie voor Beeldcreatie
FODMAP
Met mijn afstudeerproject wil ik aandacht vragen voor de aandoening Prikkelbare Darm Syndroom (PDS). Zelf heb ik ook PDS, maar het heeft lang geduurd voordat ik deze diagnose kreeg. De klachten zijn medisch nog niet aantoonbaar en worden daarom vaak niet erkend. Met deze fotoserie hoop ik Prikkelbare Darm Syndroom zichtbaar te maken.
manonvanroosmalen@live.nl
Lucca Roelvink – KABK, Den Haag
In Between
In Between researches the physical and emotional distance between therapist and client. In my project the table ‘between’ the client and therapist takes on a central role. The furniture in the practice accommodates dozens of people every day: the distance is determined over and over again, yet consistently remains the same. The table is the independent object that remains impartial, constantly taking on a new functional and metaphorical identity.
luccaroelvink@hotmail.com
Louiza Charitonidou – KABK, Den Haag
Home Is Where The Sun Is
The pain of distance takes many forms to those whose migration’s deemed essential. With sacrifices of the home and familial unity, the pursuit of living better lives becomes individual endeavours. As a form of a collective therapeutic ritual I asked my family members to photograph their lives with me; making a family album of a family which is not together.
www.louisa.gr@gmail.com
Jamie van den Heuvel – Nederlandse Academie Voor Beeldcreatie
18032020
Afgelopen maart moest ik een van mijn meest dierbare personen uit mijn leven loslaten. Dieneke wilde niet langer lijden en besloot haar leven waardig en op haar voorwaarden te eindigen met euthanasie. Na drie jaar lang haar mantelzorger te zijn geweest betekende deze beslissing een nieuw hoofdstuk in ons leven samen. Mijn project is een beeldende vertaling van onze onvoorwaardelijke liefde, tederheid en het onverbiddelijke verstrijken van de tijd.
jamievdheuvel@icloud.com
Lisbeth Luft -Willem de Kooning Academy
My Invisible Truth
“My Invisible Truth” is reflecting the identity of humanity through its faith and trust in the unseen spiritual world. It displays the encounter of culture, community and the intimacy of an individual faith. Through this work I want to explore the impact faith has today on the lives of individuals, as well as entire communities around the world. In a world where we put so much importance on the visual aspect of our existence, what is our relationship with the invisible one? How does it affect us and how do we affect it?
lisbeth.luft@yahoo.de
Kirsten Bosma – KABK Den Haag
White Paper and a Black Box
Throughout the past couple of years, Northern Norwegian territory has become the decor of shadow boxing, avoiding any direct engagement, between the East and the West. In Norway, as a NATO country and US ally, symbolic violence has increased through data jamming attacks on both military and security systems. The abstraction of this contemporary battlefield, leaves room for mis- and disinformation and alternative truths which influence both personal and political standpoints throughout both the East and the West. The two main information channels reporting on this conflict are ‘white papers’ and the media, or the ‘black box’. Although these channels seem paradoxical, they both project a present conflict happening on a landscape absent of physical violence; the Norwegian Arctic.
kirstenbosma@gmail.com
Jip van de Beek – Willem de Kooning Academy
Like Mothers, Like Daughters
This project explores my relationship with my mother and the influence the generations before us have had on our bond. When we researched this personal bond between my mother and me, we stumbled upon the subject of intergenerational trauma. The trauma of a parent can affect and be passed on to their offspring through psychological, environmental, and social aspects. How can the awareness of a family’s intergenerational trauma help with the process of healing from this trauma? Using photography as a therapeutic art form, my mother and I became aware of the trauma, and the healing process could begin. Through photographic exercises, we examined each other’s experiences, the women that came before us, our bond, and we engaged in self-reflection.
jipvandebeek@gmail.com
Jessie Kamp – Nederlandse Academie Voor Beeldcreatie
Zit het niet tussen je oren? Jongeren met niet-aangeboren hersenletsel
Niet-aangeboren hersenletsel (NAH) is onzichtbaar en moeilijk te begrijpen, wat zorgt voor verwarring en onbegrip bij buitenstaanders. In dit project worden portretten van jongeren met NAH, waaronder ikzelf, gecombineerd met handgeschreven quotes en persoonlijke verhalen in de vorm van audiofragmenten. Door middel van dit project wil ik het voor hen makkelijker maken om aan anderen hun situatie uit te leggen en te verduidelijken waar zij tegenaan lopen: ‘dit is wat ik meemaak’.
info@jessiekamp.com
Elvera Smink – Fotovakschool Rotterdam
Zes verborgen jaren
Dertien jaar geleden leerde ik mijn partner Cornelis kennen en kwam ik voor het eerst bij zijn familie over de vloer. Zes jaar geleden leerde ik mijn schoonmoeder echter pas echt kennen. We kwamen er achter dat zij niet alleen de stiefvader van mijn man, maar ook zijn vader om het leven had gebracht. Tijdens dit proces werd mij geadviseerd om er maar niet te veel over te praten, zowel door instanties als door vrienden. Vuile was houd je immers binnen de familie. Ook het vinden van lotgenoten was niet aan de orde: je bent immers geen slachtoffer van deze gebeurtenis.
elveragerlinda@gmail.com
Dmitry Kostyukov – KABK
My computer thinks I am a woman
“My computer thinks I am a woman” is a reflection of my relationship with a personal computer algorithm. Also, it’s researching the straight link between the patterns the newest technology and traditional society use.
dmitry.kostyukov@gmail.com
Dieuwertje Bravenboer – Nederlandse Academie voor Beeldcreatie (Rotterdam)
Ziek van het licht
‘Ziek van het licht’ is een project over mensen met een lichtziekte. Mensen met een lichtziekte kunnen het licht letterlijk niet verdragen: een paar seconden blootstelling aan licht kan al te veel zijn. Sommigen krijgen met name problemen door direct en indirect zonlicht, maar veel van de mensen kunnen ook andere lichtvormen, zoals lamplicht, niet verdragen. Het leven van mensen met een lichtziekte staat dan ook in het teken van het ontwijken van licht, vaak geïsoleerd van de buitenwereld, waar het licht juist zo omarmd wordt.
dieuwertjebravenboer@gmail.com
Davide Degano – KABK, The Hague
Beyond the Land of Castles
Beyond the Land of Castles is an examination of the importance of “local” through memory, and how modern society neutralizes it in the name of globalization. In this project, I re-discover parts of my cultural heritage, portraying the different facets of the life of mountain villages in between the Italian and Slovenian borders. What I found in these mountain villages, was a community of survivors, a community of emigrants that imposed a self-exile after the World Wars and the earthquake of 1976, in order to chase that”wealth” promised by the upcoming industrialized cities.
degano.davide@gmail.com
Daniëlle Moelker – Nederlandse Academie voor Beeldcreatie
Project Passie
Er wordt vaak lacherig gedaan over het hebben van een hobby. Met mijn fotoserie Project Passie wil ik juist laten zien hoe mooi het is om een uitgesproken passie te hebben. In mijn zoektocht naar toewijding fotografeerde ik uiteenlopende mensen met hun bijzondere hobby’s. Waar worden anderen blij van, waar gaan zij helemaal voor en waarin verliezen ze alle besef van tijd en omgeving.
danielle@beeldbalie.nl
Bebe Agterberg – Royal Academy of Art in the Hague
In bad weather, a good face
How to live in a state built upon silence? This is a photographic work based on a true story. It is a constructed story that includes images about how memories intertwine with reality and how they have a lasting impact on daily life. The project is a reflection on the transition period in Spain that followed after the dictator Francisco Franco peacefully passed away in 1975. Spain needed to decide how to move from a dictatorship to a democracy. It wasn’t possible to have a clean break – a clear “problematic” before & “fixed” after. Some of the practices continued and still lay deep within the foundation on which Spain is built today. One critical tool that was created in order to forget was the “Pact of Forgetting” (Pacto del Olvido) in 1977. The pact was an imposition that excised in different spheres. No one was held accountable for crimes they committed, facts were altered, new stories were presented by the government, and people slowly started to fill in the gaps of their memories with new information. Nothing was certain anymore and the pact became an assumed ‘historical truth”. The project looks more widely through the reconstruction of memory how society can cope with atrocity. The work is there for a combination between the fabricated and the more documentary image and investigates how forgetting became a political tool. In times of crisis which face should we trust?
bebeagterberg@gmail.com
Ariane Toussaint – KABK
By Silence
Can art speak to the dead? A sociologist asks an artist to write, on his behalf, a letter to his absent sister.
arianejudithtoussaint@gmail.com
Ana Núñez Rodríguez – Master Photography and Society – Royal Academy of Art The Hague.
Cooking Potato Stories
What can a potato tell us about ourselves? What does it say about the construction of national identity? What role can new narratives about the potato play in creating expanded social imaginarie?Cooking Potato Stories is a translocal story between Colombia and Galicia that explores the effects of colonization on our subjectivities and seeks to find ourselves face to face with those political, social, and emotional relationships with historical roots that persist today and that condition how we see ourselves and the others.
Alexander Cabeza Trigg – KABK
La Tramuntana
La Tramuntana is a project that explores the Tramuntana wind, a northerly wind that blows most predominantly in the region of the Empordà, in Catalunya, through experiences and stories of people from the region with whom I have established a relationship. These narratives of the wind have been the starting point of a collaboration with them and were re-discovered through play and co-imagination.This has allowed me to reflect on the different ways of relating to this enigmatic wind beyond the stereotypes and has been a way to delve into the imaginative worlds of the storytellers. From the wind being a woman who lives in a transparent box to a childhood memory that involves salty oranges, these stories reflect the ways in which people try to relate and comprehend this elusive force. Photographs and films have been a way of exploring these stories together with the storytellers, delving into a less descriptive, more improvised, shared documentary practice.
alexct93@hotmail.com
Lillianne Kuijt – KABK Den Haag
The Blue Ray- Growing up with the rare disease EPP
The sun is a source of joy for many people, but not for Yazz (13). She is forced to stay in the dark or the sun will cause her excruciating pain. She is diagnosed with the rare disease Erythropoietic protoporphyria (EPP). This unusual story is about growing up with a rare disease that brings limitations and restrictions in a society designed for a life in daylight
lilliannekuijt@hotmail.com
Diede Martens – AKV|St.Joost, Breda
“Ik doe eventjes niet mee’’
“Ik doe eventjes niet mee’’ is een autonoom project dat gaat over mijn eigen angsten op het gebied van sociale druk en faalangst. Doordat ik mijzelf kwetsbaar opstel naar de buitenwereld, hoop ik anderen te stimuleren om na te denken over hun eigen angsten en verdriet. Tijdens mijn maakproces vertrek ik vanuit pure eerlijkheid t.o.v. mijn angsten: de angst om er niet bij te horen en dingen niet goed genoeg te doen. Mijn beeld ontstaat dus vanuit intuïtie en de keuzes die ik maak baseer ik op gevoel, daarbij maak ik aanpassingen in mijn beeld door het toevoegen van lagen, materialen en kleuren. De lagen die ik toevoeg, staan voor de diepere lagen die elk mens heeft en de ontwikkelingen die een persoon kan doormaken.
Diedemartens@outlook.com
Rachelle van Uden – AKV|St.Joost, Breda
‘Mulattin Famiri’ (Kleurlinge Familie)
Ik ben Surinaams en Nederlands, door deze dubbele identiteit en de vragen die hierbij komen kijken, ben ik begonnen aan een persoonlijk maar ook maatschappelijk belangrijk project. Het laat de breuklijn binnen mijn familie zien, zoals die in meer multiculturele families aanwezig is. De kijk van mijn familieleden op het leven, over identiteit en sociale kwesties komen hierin naar voren in een mix van zwarte en witte mensen, oftewel mijn ‘famiri’. Het belangrijkste doel van dit project is om mensen bewust te maken van wat ze zeggen en wat dit met anderen kan doen. Ik weet dat er veel meer mensen zitten met dezelfde soort gevoelens en vragen en ik vind het belangrijk dat hier het gesprek over wordt aangegaan.
rachellevanuden@ziggo.nl
Leave a reply