Beeld: Serie beelden door studente Iris Groen
Wat zeggen beelden vandaag de dag nog, als je eindeloos kunt scrollen en de keuzes waarnaar je kijkt overweldigend zijn? De verschuiving van het geschreven woord naar (bewegend) beeld is al tijdenlang in volle gang, maar het onderwijs beweegt daar nog niet genoeg in mee. Wij ((Paul Hageman van het Grafisch Lyceum Utrecht en Elsbeth Pijnappels van FOTODOK) zagen dat hier kansen liggen. Vanuit de urgentie voor meer aandacht voor beeldeducatie, kritisch leren kijken en vaardigheden in het vertellen van verhalen werken we aan een leerlijn waarin visuele geletterdheid, ideevorming en storytelling een plek krijgt. Kijk via deze blogs met ons mee achter de schermen en in de school. Dit project realiseren we met genereuze ondersteuning van Fonds 21.
door Elsbeth Pijnappels – educator FOTODOK
En dan word je ingehaald door de realiteit. Het ene moment werken de studenten nog aan hun persoonlijke series over vrijheid en plannen we feedbackgesprekken met de drie fotografen in en zo heeft een paar dagen later het coronavirus ons in zijn greep en is ons land platgelegd. Ineens is het thema vrijheid, de vanzelfsprekendheid ervan en ook nu het gebrek er aan voor iedereen actueel.
Waar de studenten net bezig waren met opdrachten rondom het opbouwen van een goede fotoserie kunnen ze nu soms hun verhaal niet meer (af)maken omdat de regels van wat nog wel en niet kan duidelijk en strikt zijn. Daarnaast heeft de situatie zoals die nu is op iedereen zijn impact. Tegelijkertijd realiseren we ons dat we middenin geschiedenis ‘in the making’ zitten en zijn we benieuwd hoe iedereen dat beleeft. Dus genoeg aanknopingspunten om de situatie te gebruiken voor een opdracht.
Het ‘normale’ sociale leven valt stil, contacten en relaties worden op afstand in stand gehouden, de leer- en werkplek bevindt zich letterlijk thuis. Iedereen is de komende tijd aangewezen op zijn thuis. De plek waar je eigenlijk op heel wat momenten niet allemaal meer samen bent door het drukke leven als leerling of ouder. Dat levert natuurlijk een heel andere kijk op de kleine samenleving dat een huis is voor een gezin of een (woon) groep met bijvoorbeeld studenten…
Beeld: Ter inspiratie bekijken we actueel werk zoals dat van fotografe Babet van Trommelen die het fenomeen raamvisite vastlegt (linksboven) en Roger Cremers die voor het FD de uitgestorven Amsterdamse Zuidas fotografeerde (rechtsboven). Maar ook werk uit andere tijden en andere kunstdisciplines zoals de schilderijen van Edward Hopper waarin de desolate sfeer sterk voelbaar is (linksonder) en juist ook de uitbundige en kleurrijke interieurs van Henri Matisse (rechtsonder).
Deze unieke situatie zorgt dat we ons thuis aan gaan passen, alternatieven gaan zoeken voor het samen leven, creatieve oplossingen gaan bedenken om de tijd anders te besteden, activiteiten gaan doen die we normaal gesproken nooit gedaan zouden hebben, opmerkelijke dingen zien gebeuren. We proberen er met z’n allen toch het beste van te maken ondanks de trieste en verontruste berichten vanuit het land en de rest van de wereld.
Vanuit deze situatieschets hebben we de studenten en hun docenten gevraagd om een beeld (of beelden) van thuis te sturen waarin je kernachtig laat zien hoe jouw leven nu thuis is vanwege de crisis. Deze bijzondere momenten maken deel uit van onze geschiedenis in wording. Het vastleggen van het verhaal van deze ‘geschiedenis’ vraagt ook aandacht voor het beeld zodat het ook een speciale betekenis krijgt.
Hoe is je uitzicht? Wat doe je anders? Hoe is het buiten op straat? Wat waardeer je nu echt? Wat heb je weer herontdekt? Heb je een boodschap voor de wereld? Hoe ziet je werkplek er nu uit? Hoe beleef jij de dag? Welke creatieve oplossingen heb je vanwege de situatie gevonden/bedacht? Hoe besteed je de ‘vrije tijd’? Welke activiteiten bedenk je?
Ben je net als ons nieuwsgierig wat dat oplevert? Kijk dan met ons mee via Instagram: @histories_from_home
Leave a reply